نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشکدۀ هدی قم، قم، ایران
2 استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه مجازی، جامعه المصطفی العالمیه قم، قم، ایران
چکیده
در این پژوهش مسندالیه در بخشی از سرودههای سهراب سپهری از مجموعۀ حجم سبز بررسی شده است. از روی پلک شب، روشنی؛ من، گل، آب؛ نشانی، پشت دریاها، صدای دیدار، شب تنهایی خوب و سوره تماشا عناوین سرودههایی است که از این مجموعه انتخاب شده است. در این مقاله، بسامدها و تکرارها بررسی شده و به اجمال درون مایهها و اندیشههای سهراب از نگاه مخاطب ارزیابی شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی مقاصد ذکر مسندالیه مانند اظهار بشارت، بزرگداشت نهاد اظهار شادمانی، اظهار تأثر و اندوه، تأکید بر نهاد و خوارداشت نهاد است. حذف مسندالیه در دامنۀ پژوهش هم به قرینۀ لفظی و هم به قرینۀ معنوی است. حذف مسندالیه به قرینههای لفظی و معنوی بیشتر به دلیل آشکار بودن مسندالیه است. تقیید مسندالیه نیز بیشتر به قید اضافه و وصف است. با نگاهی وسیعتر به اشعار سهراب ، پیوند نزدیک اشعار او را با طبیعت درمییابد. اهمیت دادن به سادگی و دوری از تعلقات در اشعار او آشکار است بررسی درون مایههای شعر او و ارتباط آن با سمبلهای عرفانی یا با اندیشههای توحید محور و بررسی میزان طبیعتگرایی هر یک موضوعات مستقلی است که زمینۀ خاص خود را در تحقیق میطلبد.
کلیدواژهها
- قرآن، (1389) ترجمه محمد کاظم معزی، همراه با فهارس القرآن دکتر محمود رامیار، مشهد: صابرین.
- آوای قرآن، (1378)، ترجمه ابوالفضل بهرام پور، تهران: آوای قرآن.
- سپهری، سهراب (1382)، هشت کتاب، تهران: طهوری.
- شمیسا، سیروس (1392)، معانی، تهران: میترا.
- صفا، ذبیح الله (1390)، آیین سخن، تهران: عطار.
- علوی مقدم، محمد و اشراف زاده، رضا (1393)، معانی و بیان، تهران: سمت.
- کزازی، میرجلال الدین (1391)، زیباشناسی سخن پارسی، تهران: ماد.