نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشکدۀ هدی قم، قم، ایران.

2 استاد همکار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه مجازی، جامعه المصطفی العالمیه قم، قم، ایران

چکیده

علم تلاشی نظام‌مند است که دانش را در قالب توضیحات و پیش‌بینی‌های قابل آزمایش درباره تمامیت جهان می‌سازد و سازمان می‌دهد. یک معنای قدیمی‌تر و نزدیک، که امروزه هنوز هم به کار می‌رود، متعلق به ارسطو است و دانش علمی را مجموعه‌ای از آگاهی‌های قابل اتکا می‌داند که از لحاظ منطقی، قابل توضیح باشند. همچنین گاه به مجموعه گزاره‌ها و اطلاعاتی گفته می‌شود که دانشمندان در کاوش‌های علمی حول یک موضوع یا برای تأمین یک هدف گردآورده‌اند و بین آنان بر اساس زبان علوم مورد گفتگو قرار می‌گیرد. پژوهش حاضر که با روش کتابخانهای انجام گرفته به تأثیرپذیری قرآن از ادبیّات فارسی پرداخته است. یافتههای پژوهش عبارتند از: تمکین‌ از ادبیات‌ قرآنی‌ توسط‌ شاعران‌ و نویسندگان‌، یک عامل‌ بسیار مهم است‌. با توجه‌ به‌ اینکه‌ قرآن‌ به‌عنوان‌ یک‌ کتاب‌ کاملاً ادبی‌، الگویی‌ موفق‌ و نمونه‌ اعلای‌ تأثیرگذاری‌ بر مخاطب‌ است‌، مورد توجه‌ شاعران‌ و نویسندگان‌ هوشیار ما قرار گرفته‌ و آنان‌ برای‌ اعتلا و فخامت‌ بخشیدن‌ به‌ آثار خود به‌ سراغ‌ قرآن‌ رفته‌اند. قرآن‌ از روش‌های‌ دیگری‌ از جمله‌ تمثیل‌ نیز استفاده‌ کرده‌ است‌.

کلیدواژه‌ها

  1. قرآن کریم.
  2. حافظ، شمس‎الدین محمد (1386)، دیوان، تصحیح قاسم غنی، تهران.
  3. رودکی، ابوعبدالله جعفربن محمد (1394)، دیوان، تهران: طلایه.
  4. سروش، عبدالکریم (1375)، علم چیست، فلسفه چیست، تهران: صراط.
  5. سعدی، مصلح الدین (1368)، گلستان سعدی، تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: انتشارات خوارزمی.
  6. عبدالواحد بن محمد، تمیمی آمِدی (517هجری)، غُرَرُ الحِکَم و دُرَرُ الکَلِم، مشهد: کتابخانه آستان قدس رضوی.
  7. قبادیانی، ناصرخسرو (1379)، دیوان، تهران: انتشارات خانۀ فرهنگ و هنر گویا.
  8. قرائتی،محسن )1374(، تفسیر نور، قم: موسسه در راه حق وزارت فرهنگ و ارشاد.
  9. مجلسی، محمد باقر (۱۳۱۵)، بحارالانوار، قم: دارالکتب الاسلامیه.
  10. مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۸۰)، تفسیر نمونه، قم: دارالکتب الإسلامیة.
  11. مکارم شیرازی، ناصر (1373)، ترجمه مکارم شیرازی، تهران: دارالقرآن کریم.
  12. منوچهری دامغانی، (1369)، دیوان، تهران: زوّار.
  13. نیشابوری، عطار (1382)، مصیبت‌نامه، تهران: سخن.