نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه مجازی، جامعه المصطفی العالمیه قم، قم، ایران

چکیده

این مقاله به بررسی نقد ادبی در صدر اسلام می­پردازد. شیوۀ نقد در دورۀ پیامبر و خلفای راشدین را بررسی می­کند که به‌صورت موازنه و مقایسۀ شاعران با یکدیگر و نیز دریافت­های نقدی کلی و غیراستدلالی شبیه به نقد دورۀ جاهلی است. همچنین مهم­ترین سخن­سنجان این دوره را معرفی و شواهدی  از نقدهای آنان و دیدگاهشان را دربارۀ شعر ذکر می­کند از جمله ابوبکر و عمر و علی (ع) و ابن عباس و لبید و حطیئه و نیز میزان مشارکت آنان را در نهضت نقد آشکار می­سازد. عمر بن خطاب را ناقد طراز اول این دوره می­نامد که در تحول نقد سهم داشته است و او و خلفای دیگر و ابن عباس را در هدایت شعر به گرایش اسلامی و ارزش­های اخلاقی و گشودن افق­های تازه­ای در برابر نقد، مؤثر می­داند. در نقد شعر و ادب این دوره موازین دینی و اخلاقی اعتبار تمام داشته است.

کلیدواژه‌ها

  1. دشت بیاضی، محمد ولی (1389)، دیوان، تصحیح مرتضی چرمگی عمرانی،تهران: اساطیر.
  2. رادمنش، عطا محمد (1382)، «هنجار گریزی در ردیف»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، دورۀ دوم، ش34 و 35، ص 223-236.
  3. شیری، علی اکبر (1383)، «ردیف از دیدگاه معنا شناسی»، رشد و آموزش زبان و ادب فارسی، سال 18، ش71.
  4. شفیعی کدکنی، محمد رضا ( 1383)، صور خیال در شعر فارسی، چ9، تهران: آگه.
  5. ـــــــــــــ (1385)، موسیقی شعر، تهران: آگه.
  6. صفوی، کورش (1379)، درآمدی بر معنی شناسی، تهران: حوزه هنری.
  7. قبادیانی بلخی، ناصرخسرو (1384)، دیوان اشعار، تصحیح مجتبی مینوی، مهدی محقق، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  8. قیس رازی، شمس (1314)، المعجم فی معاییر شعر العجم، تصحیح محمد قزوینی، تهران: مطبعه مجلس.
  9. محسنی، احمد (1379)، «کارکرد هنری ردیف»، آموزش زبان و ادب فارسی، ش 56، ص12-22.
  10. نجفقلی میرز ا(آقا سردار) (1362)، درّه نجفی، تصحیح حسین آهی، تهران: فروغی.
  11. نظری، ماه (1389)، «ردیف درسبک عراقی»، فنون ادبی، دانشگاه اصفهان، سال دوم، ش 1، (پیاپی2)، ص36-54.
  12. وطواط، رشیدالدین محمد (1362)، حدائق السحر فی دقائق الشعر، تصحیح عباس اقبال، تهران:کتابخانه طهوری و کتابخانه سنایی.
  13. همایی، جلال الدین (1385)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران: هما.