نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه مجازی، جامعه المصطفی العالمیه قم، قم، ایران

چکیده

با سیری در آثار منظوم و منثور فارسی در می­یابیم که تأثیر قرآن در ادب فارسی بسیار گسترده ­است. در دوره­های مختلف شعر فارسی، شاعران به شیوه­های گوناگونی از آیات قرآن بهره­مند شده­اند. سبک هندی، بستری مناسب برای رونق غزل به شمار می آید. عبدالقادر بیدل دهلوی با سرودن شمار فراوانی غزل، یکی از معروف ترین شاعران سبک هندی و پیشرو در غزل سرایی است که به تغزّل، توسعه صوری و معنایی بخشید. تفاوت عمده غزل سرایی وی با دیگر غزل گویان بزرگ سبک هندی، جنبه توحیدی و عرفانی آثار اوست بیدل دهلوی از جمله شاعرانی است که در شعر خویش به آیات قرآنی نظر داشته­است. در این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است به جلوه­ای از آیات قرآن در غزلیات بیدل دهلوی پرداخته شد که می­تواند در زمینۀ شناخت ابعاد شعر بیدل و میزان تأثیرپذیری­ شاعر  از قرآن، سودمند باشد.

کلیدواژه‌ها

  1. قرآن کریم (1381)، ترجمه­ مهدی فولادوند، چاپ دوم، قم: چاپخانه­ دارالقرآن کریم (دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی).
  2. یدل دهلوی، عبدالقادر (1386)، دیوان، به تصحیح اکبر بهداروند، تهران: انتشارات نگاه.
  3. ـــ (1344)، کلیات، به تصحیح خالد محمد خسته و دیگران، ج 2، کابل: ریاست دارالتألیف وزارت علوم افغانستان.
  4. شنی آرانی، ماشاالله (1383)، تجلّی قرآن و معارف اسلامی در اشعار بیدل دهلوی، چاپ دوم، تهران: نشر هستی نما.دهخدا، علی اکبر (1377)، لغت‎نامه، چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  5. شفیعی کدکنی، محمدرضا (1366)، شاعر آیینه­ها، تهران: نشر آگاه.
  6. مصاحب، غلامحسین (1378)، دائره المعارف فارسی، تهران: انتشارات امیرکبیر.