نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه مجازی، جامعه المصطفی العالمیه قم، قم، ایران

2 استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه مجازی، جامعه المصطفی العالمیه قم، قم، ایران

چکیده

آینه، همواره نقش کلیدی و کاربردی در زندگی انسان‎ها در طول تاریخ بشریت داشته است. نگاه کردن به آینه و استفاده از آن می‎تواند تعابیر متفاوت و غیر قابل پیش‎بینی را برای هر فرد یا گروهی از افراد به طور مشخص داشته باشد. در این تحقیق که به روش توصیفی- تحلیلی و برمبنای داده‎های کتابخانه‎ای انجام گرفته، تلاش شده است که تعبیرهای گوناگون و کاربردهای متفاوت از این ابزار به ظاهر ساده اما کاملاً پیچیده ارائه شود. ضمن بررسی معنای لغوی آینه در فرهنگ‎نامه‎های مختلف، انعکاس تأمل برانگیز آن را در ادبیات فارسی، عرفان اسلامی، نجوم، معماری و هنر اسلامی، تفأل و پیشگویی نیز به روشنی بیان شده است. یافته‎های پژوهش نشان داد که آینه در فرهنگ‎های مختلف و در علوم مختلف تعبیرهای گوناگون و متفاوتی دارد اما وجه اشتراک تمامی این تعابیر و آنچه که از عصاره این پژوهش برآمد؛ این است که بار معنایی تمامی این تعابیر مثبت بود و تمامی علوم و فرهنگ‎ها از وجه پاکی، زلالی، شفافیت و راستگویی به آینه نگاه شده است. امید است که این تلاش برای علاقه‎مندان به این حوزه بتواند گامی مؤثر در موفقیت و شفاف‎تر کردن ابهامات بر دارد.

کلیدواژه‌ها

  1. آموزگار، حبیب‎الله (1374)، فرهنگ فارسی دانش، چاپ دوم، تهران: نشر علوم نوین.
  2. آیدنلو، سجاد (1388)، متون منظوم پهلوانی، تهران: سمت.
  3. اسدی طوسی، ابونصرعلی‌بن احمد (1382)، گرشاسبنامه، تصحیح حبیب یغمایی، تهران: دنیای کتاب.
  4. انوری، حسن (1381)، فرهنگ بزرگ سخن، 8جلد مصور، تهران: سخن.
  5. برهان قاطع (1357)، محمدحسین بن‎خلف تبریزی، به‌اهتمام دکتر محمد معین، چاپ سوم، ج 1، تهران: امیرکبیر.
  6. پورنامداریان، محمدتقی (1389)، رمز و داستانهای رمزی در ادب فارسی، چ هفتم، تهران: علمی و فرهنگی.
  7. تاجدینی، علی (1383)، فرهنگ نمادها و نشانهها در اندیشۀ مولانا، تهران: سروش.
  8. خاقانی، بدیل (1375) دیوان، تصحیح میرجلال‌الدین کزازی، تهران: مرکز.
  9. دادگی، فرنبغ (1390)، بندهش، گزارش مهرداد بهار، چاپ چهارم، تهران: توس.
  10. دائره المعارف بزرگ اسلامی (1368)، زیرنظر کاظم موسوی ‌بجنوردی، جلد 2، تهران: مرکز دائره‎المعارف بزرگ اسلامی.
  11. دانشنامۀ دانشگستر (1389)، جلد1، زیرنظر علی رامین و محمدعلی سعادت، تهران: موسسه علمی فرهنگی دانش‌گستر.
  12. دهخدا، علی اکبر (1378)، لغتنامه، تهران: دانشگاه تهران.
  13. حافظ، شمس‎الدین محمد (1371)، دیوان غزلیات، به کوشش خلیل خطیب‎رهبر، چاپ دهم، تهران: صفی علی‎شاه.
  14. خانزاده، سکینه (1393)، «سمبولیسم در اشعار فروغ فرخزاد»، پایان‌نامه درجه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات گیلان.
  15. شادمهر، مهدی (1388)، فرهنگ دوجلدی علمی، فناوری و بازرگانی، تهران: نشر الکتریکی و اطلاع‌رسانی جهان رایانه.
  16. شرح مثنوی شریف (1368)، بدیع الزمان فروزانفر، تهران: دانشگاه تهران.
  17. شریفی، محمد (1387)، فرهنگ ادبیات فارسی، تهران: نشر نو و معین.
  18. شفیعی کدکنی، محمدرضا (1368)، شاعر آینهها، چاپ دوم، تهران: آگه.
  19. شمیسا، سیروس (1384)، فرهنگ تلمیحات، تهران: فردوسی.
  20. شکوری، محمدجان (1384)، فرهنگ فارسی تاجیکی، تهران: فرهنگ معاصر.
  21. شوالیه، ژان و آلن گربران (1384)، فرهنگ نمادها، ترجمه و تحقیق سودابه فضایلی، چاپ دوم، جلد1، تهران: جیحون.
  22. صارمی، حمیدرضا و احمدی، فاطمه (1393)، «حکمت آب و آینه در هنر و معماری اسلامی»، همایش ملی عمران، تبریز: کانون ملی انجمن‎های صنفی مهندسان معمار ایران.
  23. عمید، حسن (1374)، فرهنگ عمید، تهران: امیرکبیر.
  24. فرخی ‎سیستانی (1335)، دیوان، به اهتمام محمد دبیرسیاقی، تهران: بوستان کتاب.
  25. فرهنگ فارسی یک جلدی (1384)، چاپ دوم، تهران: راه رشد.
  26. فرهنگ اشعار صائب (1373)، احمد گلچین معانی، 2 جلد، تهران: امیرکبیر.
  27. قبادی، حسینعلی (1388)، آیین آیینه (سیر تحول نمادپردازی در فرهنگ ایرانی و ادبیات فارسی)، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
  28. کوپر، جین. سی (1386)، فرهنگ مصور نمادهای سنتی، ترجمۀ ملیحه کرباسیان، تهران: فرهنگ نشر نو.
  29. گازرانی، منیژه (1388)، فرهنگ نوجوان سخن، چاپ دوم، جلد 1، تهران: سخن.
  30. مسعودی، ابوالحسن علی‌بن‌حسین (1370)، اخبارالزمان، ترجمۀ کریم زمانی، تهران: اطّلاعات.
  31. مرتضوی، منوچهر (1380)، مکتب حافظ، چاپ چهارم، تبریز: ستوده.
  32. یاحقی، محمدجعفر (1386)، فرهنگ اساطیر و داستانوارهها در ادبیات فارسی، تهران: فرهنگ معاصر.
  33. Jones, Alison (1995), Larousse Dictionary of World Folkore, Larousse Plc, Britian.